Smaakjes

Volgende week komt de nieuwe kerstzegel uit....En met het uit komen van de kerstzegel gebeuren daar ook altijd de nodige dingen....
Want zoveel mensen,zoveel wensen......
De kerstbrievenbussen worden weer geplaatst. Welke post moet waarin. En de vragen over het bij plakken van porto,bij de kerstzegels van vorig jaar weer beantwoord...
Wat niet meer hoeft,want iedereen kan de zegel van vorig jaar ook gewoon gebruiken,zonder bij plakken...

Dat doet me denken aan een voorval jaren geleden met kerst...
er stond een rij voor het loket,tot buiten.
ik had hem al gezien,want hij torende boven de rest van de mensen uit een lange donkere meneer die geduldig op zijn beurt stond te wachten.
toen hij eindelijk aan de beurt was,legde hij zijn dikke lippen op het microfoontje die op het glas zat en schreeuwde:"mag ik een postzegel van 0,25 cent?"
mijn oren tuuterden van het gepiep en gekraak en de herrie die uit het ding na voren kwam...
lachend schoof ik de postzegel in het bakje en pakte het kwartje wat hij daarop gelegd had.
hij nam de zegel mee,twijfelde,draaide de zegel om en liep weg...ik ging weer snel door met de volgende klant,maar tot  mijn grote verbazing zag ik dezelfde meneer weer achteraan in de rij aan sluiten..wat zou er zijn...hij had zijn zegel..ik mijn kwartje....
eindelijk was hij weer aan de beurt....en zag ik zijn dikke lippen weer richting micro gaan...ikzelf maakte mijn lippen als een vis,dat doe ik altijd als ik verwacht dat ik heel erg hard moet gaan lachen....
dit keer had dat echter geen zin,want hij riep door mijn hele loket"zit er ook lijm op?'
In mijn oog hoeken zag ik mijn collega,van haar stoel naar onder de balie zakken...Ik zelf hield het ook niet bepaald droog en vooral toen ik haar zag liggen te snikken van het lachen in een postzak.....
maar om deze meneer niet belachelijk te maken,vertelde ik hem dat ze voor gelijmd waren...en om hem te neppen zei ik daarbij dat elke zegel een andere smaak had....
een 0,25 cent was paars en smaakte naar bosbessen...0,10 cent was blauw en smaakte naar pepermunt....
tevreden ging de man naar huis,in de volle overtuiging dat hij een bosbes ging likken....

Deze hilarische voorvallen zijn er elk jaar...Ik kan niet wachten....[/i]