Ome Gerard en tante Aagje
In de wijk waar ik loop,staat een
bejaardenflat. Zo gauw als ik s morgens de bocht om kom met mijn volgepakte
fiets,begint het achter de ramen te leven.
Er is post!
De mensen vinden het heerlijk om post te krijgen. En het gebeurd dat als ik bij
de brievenbussen in de hal sta,er al mensen beneden komen om de post te halen. En
niet onbelangrijk een praatje maken.
Ik haal dan keurig de dopjes van mijn mp3 uit mijn oor en luister naar de
verhalen van alle dag..
De tijd die ik daarmee extra kwijt ben,moet ik in de volgende straat in
halen,dat weet ik. Maar wat kan het voor mij voor kwaad om een stapje harder te
lopen,als deze mensen het zo gezellig vinden,als de postbode komt.
In het flatje,naast elkaar wonen twee oudere mensen. Tante Aagje, en daarnaast
woont ome Gerard.
Ze komen bijna de deur niet uit,en hebben niet heel veel contacten in de flat.
Desalniettemin,krijgen zij de meeste kerstkaarten. En dan vooral,als ik met een
schuinoog lees,van neefjes ,nichtjes,kleinkinderen,en kinderen.
Toch hoor ik van praatgrage bewoners dat deze mensjes die notabene naast elkaar
wonen,echt eenzaam zijn...
Ik heb mijn romantische brein niet voor niets gekregen,en een plannetje kwam
zomaar in mij op...
Om deze tante Aagje en ome Gerard met elkaar in contact te brengen,gooide ik
een kerstkaart die voor hem bestemd was,bij haar in de gleuf. Ik kon het niet
laten te glimlachen als ik me bedacht,dat tante Aagje op haar pantoffeltjes
naar de deur van ome Gerard schoof en hem de kaart die verkeerd was bezorgd,zou
overhandigen...
De volgende dag zou het andersom zijn...En ze zouden me zeker verfoeien,maar
dat was het me waard....
Want nog voor de kerst zou tante aagje,ome Gerard op de thee vragen,als hij een
kerstkaart voor haar kwam brengen....
En ik zag het voor me dat dan op kerstavond,zij beiden met de bejaarden tax en
rollator naar de kerstnachtdienst zouden gaan. En ze zouden kerst samen
vieren,1e kerstdag bij haar,2e kerstdag bij hem..
De eenzaamheid zou voorgoed verdwenen zijn en ze zouden heerlijk samen zijn de
laatste dagen van hun leven.
En het zou allemaal door de verwisselde kerstkaarten komen.
Maandag mag ik weer,laat ome Gerard en tante Aagje maar stapels post krijgen...