lief kind
Lief kind, wereld lichtjesdag 2013
Wanneer ik ’s avonds in het donker naar de zwarte hemel kijk,
Verlang ik er naar om een sterretje te zien
Een lichtje, een puntje, oh al was het maar een stipje
Het zou me zo troosten
Het zou zo heel even maar, de ijzige kou die door mijn lijf trekt,
de kilte die tot in het diepste van mijn hart zit,
heel even, heel even maar, weg nemen.
De wind waait door mijn haren
Het stormt om mij heen,
en veel te vroeg kwam ik in de herfst van mijn leven
Want jij die zo mooi, zo wonderschoon werd geweven,
in een verlangende moederschoot
konden je niet helpen, konden niet meer voor je zorgen
We werden vader, we werden moeder,
Ons kind, ons lief kind,
moesten we weer afstaan aan het grote onbekende.
Een huivering trekt door me heen
De wind waait
het zwarte wolkendek trekt open
Een glinstering , een hele kleine twinkeling
Staat daar te stralen aan het firmament
En even trekt de kou die mij zo verkilde, uit mij weg
Het maakt plaats voor een oneindige warme liefde
Ik weet dat je daar veilig bent
Dat je daar tussen al die andere sterretjes
Je eigen mooie ster mag zijn
Lief kind, dag lief kind!